Dasain
Afgelopen dinsdag was ik door de kinderen van mijn fosterhuis uitgenodigd om te blijven ontbijten vanwege Dasain. Dit kwam er toch weer op neer dat het oudste meisje om 05.00 uur was opgestaan om te koken. Ik kon met haar daarom ook geen Engels doen, maar wel met de andere kinderen. En ze was zo trots op wat ze had gekookt. En het was weer heerlijk. Eerst wilde ze dat ik eerst ging eten en zij pas daarna. Maar dat vond ik natuurlijk niet leuk, dus heb ik samen met de kinderen gegeten. Terug in de ‘Green House’ hadden we daar een ceremonie. De familie vierde daar nog met ons Dasain. Van de vrijwilligers had iedereen zoveel mogelijk zijn/haar Nepalese kleding aan en ook de familie was nog volledig traditioneel gekleed. We kregen allemaal twee Tika’s (dat zijn de rode rijst stippen), 1 op je voorhoofd en 1 op je slaap. Daarnaast kregen we fruit en wat geld. Dat krijgen de kinderen hier ook allemaal. Vervolgens nog met zijn allen op de foto en een gezamenlijke lunch met vlees. Was bijzonder om het op deze manier mee te maken, je voelt je echt even een grote familie.

Chitwan National Park
Woensdagochtend om 07.00 uur vertrokken met de bus naar Chitwan waar we uiteindelijk om 15.00 uur aankwamen. Onderweg stopt de bus nog wel 2x voor toilet en een keer voor ontbijt, maar verder is het echt hobbelend en butsend 165 km afleggen. En dan ben je ineens in een bijna tropische omgeving. Het was er dinsdag nog 42 graden geweest. Gelukkig was het toen wij er waren iets minder warm maar zeker 35 graden. En de luchtvochtigheid is daar ook behoorlijk hoog, waardoor je eigenlijk bij alles wat je doet enorm loopt te zweten. We zaten op een klein resort met een stuk of 10 kamers en een leuke binnentuin. Het was niet super de luxe, beddenlakens niet echt schoon en de kamers ook niet, maar ja dit is Nepal. Schone lakens is echt een uitzondering. De gids die we hadden was een goede vent. Hij wist enorm veel van dieren en vooral van vogels.

Het programma was best vol. We begonnen met een wandeling door het dorp met uitleg over de materialen waar de oorspronkelijke huizen van werden gemaakt, direct gevolgd door een eerste kennismaking met een stukje natuur. Dat begon al goed, er lag een krokodil op een eilandje in het water waar we langs liepen en verderop nam een neushoorn een bad. Donderdagochtend vroeg op pad voor een kanotocht. De kano’s waren van boomstammen gemaakt en we konden er met zijn 10-en in. We hoefden zelf niets te doen. Een man stond achterop en zette met een lange stok steeds af op de bodem. Het was heerlijk rustig waardoor we toch wel de nodige dieren zagen. Maar geen spectaculaire kanotocht waarvoor we zwemvesten of droge spullen nodig hadden. Welnee er zwemmen alleen maar krokodillen in dit water. En er lag een krokodil op een eilandje waar we best dicht langs voeren. Daarnaast ook een hoop vogels. Na een uurtje werden we afgezet bij een Olifanten centrum. Hier worden de olifanten geboren en getraind. Vervolgens een wandeltocht van 1,5 uur door de jungle. Maar daar zijn behalve apen en vogels overdag niet veel dieren te zien. Logisch ook, er lopen zoveel toeristen. Wel veel sporen van grote dieren als de olifant, de neushoorn en rendieren. Het blijft mooi om zo door de natuur te lopen. Terug was er een file van toeristen om met een bootje (wat steeds leeg gehoosd moest worden) terug te gaan, dat we maar de rivier lopend zijn over gestoken. Met zoveel drukte zullen de krokodillen hier wel niet zijn. Een lokale koeienboer stak er ook met zijn koeien over, dus moest kunnen.
’s Middags was de jeepsafari. Dit was niet echt wat we ervan verwacht hadden. De route was door de vele regen die er tijdens de moesson is gevalle eigenlijk nog onbegaanbaar. Dit bekende een paar keer uitstappen en zelf door de modder heen lopen. Uiteindelijk kon de jeep echt niet verder en zijn wij verder gelopen naar een mooi meer. Daarna weer terug lopen naar de jeep en dezelfde weg weer terug. Tsja het is en blijft Nepal, ze zullen echt niet zeggen dat iets niet kan. ’s Avonds nog een dansshow met lokale dansen bijgewoond. Dat was heel leuk. Het was net een stukje Internationaal Danstheater. Na afloop nog even een drankje met elkaar drinken op ‘crocodile beach’ een stukje strand aan het einde van de straat van het dorp. Staan we onze drankjes af te rekenen loopt daar ineens een grote neushoorn door de straat. Wij gelijk onze gids die mee was geroepen en gevraagd wat doen we? Wel net als alle andere er achteraan en zien wat hij gaat doen! Achteraf natuurlijk best gekkenwerk maar ja, hoe vaak ga je dit nog mee maken. Een neushoorn die besluit een avondwandeling door de straat te gaan maken. Er reed wel een ranger op en brommer achter (men had hem 2 uur ervoor al het water zien oversteken) waar je niet voorbij mocht. Uiteindelijk ging hij vlak bij ons resort het terrein van een hotel op om daar via de tuin de rijstvelden in te gaan. Was best spannend want draaide zich toch 2 keer om om te kijken wat er achter hem gebeurde. Ik heb wel steeds gezorgd aan de zijkant te lopen zodat ik ergen een trap op kon springen als het nodig was.

Vrijdagochtend was het tijd voor het olifanten bad. Wij waren donderdag al even wezen kijken toen een deel van onze groep dit had en toen al besloten dat wij niet op een olifant gingen zitten om dan nat gespoten te worden door water wat de olifant met zijn slurf over je heen spuit. Het rijden op een olifant wordt door onze organisatie niet aangeboden omdat dit zielig is voor de olifanten, nu wij vonden dat dit eigenlijk hetzelfde was. Ons gewicht zal hij echt niet voelen, maar het telkens moeten opstaan en gaan liggen en dan toch vaak geslagen worden met een stok als hij water moet pakken en spuiten voelde niet goed. Als ze dan nog niet luisterden werd er met een ijzeren haak aan hun oren getrokken, dat is het gevoeligste deel van zijn lichaam.
Wij besloten daarom om letterlijk de olifant te gaan badderen. We troffen vrijdag een grote dame van 34 jaar met een ontzettend goede ranger. Hij heeft haar in de periode dat wij er waren niet 1 keer geslagen. Zijn stem en stampen met zijn voet op zijn achterste was genoeg. Dit voelt voor een olifant als een kleine aanraking. Ze ging voor ons liggen en liet zich heerlijk scrubben met een platte steen. Zo was het badderen met de olifanten wel leuk. En een hoop andere toeristen volgden daarna ons voorbeeld. Misschien een klein druppeltje op een gloeiende plaat, maar toch maar gemaakt.
Eind van de middag met een jeep de jungle in om daar te slapen in een Towerhut. Dit was een leuke jeeptocht, eerst door een paar dorpjes en daarna een stukje jungle. De nacht was prachtig, zoveel geluiden als er dan in de jungle zijn. ’s Morgens om 05.30 uur op voor nog een laatste wandeling. Daarbij nog rendieren, een groot varken en de nodige vogels gezien. Toen terug naar het resort, snel ontbijt en naar de bus die om 08.00 uur vertrok weer terug naar Kathmandu.

Nagarkot
Aansluitend hadden we nog met zijn 3-en voor 1 nacht en hotel geboekt in Nagarkot. Dat is een plaatsje zo’n 33 km ten oosten van Kathmandu. Daar kan je als je geluk hebt de Mount Everest zien en ’s morgens een prachtige zonsopkomst. We waren pas om 16.00 uur in Kathmandu dus met als onze bagage met een taxi door gegaan. Was toch nog ruim 5 kwartier. Het laatste stuk was namelijk over een hele slechte weg omhoog. Om een lang verhaal kort te maken. Om 04.30 uur opgestaan, 45 minuten omhoog gelopen en toen was het daar ontzettend mistig dus geen mooie zonsopgang. Maar wel een super goede hotelkamer, met schone lakens, een ontzettend aardige eigenaar, en het eten werd speciaal voor ons bereid. Dus totaal geen spijt van, we hebben het heerlijk gehad!

En zo is ook deze week weer omgevlogen. Vandaag weer lekker aan het werk, eerst naar de kindjes en daarna naar kantoor. Mijn laatste week voor wat betreft het vrijwilligerswerk hier! Ik ga nu t/m zondag werken en dan komt Arnaud maandagochtend hier aan.

Tot slot. Er zijn velen die mij gevraagd hebben of ze een financiële bijdrage kunnen leveren voor het project hier. Ik ga daar deze week met de directrice van Asha Nepal over praten. Ik heb wel ideeën maar wil wel zeker weten dat die hier ondersteund worden. Hierover zal ik komende week een apart verhaal schrijven voor wie daarin geïnteresseerd is. Voor mij wel heel bijzonder hoeveel vragen ik hierover gehad hebben, dat bevestigd dat ik hier toch echt met goede dingen bezig ben, veel dank daarvoor!

Heel veel liefs,

Monique